ترک تابعیت ایران

مطابق ماده ۹۸۸ قانون مدنی ایران اشخاصی که می خواهند تابعیت ایرانی را ترک کنند باید چهار شرط را رعایت کنند:

۱-به سن ۲۵ سال تمام رسیده باشند.

۲-هیأت وزراء اجازه خروج از تابعیت آنها را بدهد.

۳-تعهد کنند که ظرف یک سال از تاریخ ترک تابعیت،تمامی اموال غیرمنقول خود را که در ایران دارا هستند یا به وسیله ارث به آنها خواهد رسید به اتباع ایرانی منتقل کنند وگرنه پس از گذشتن این یک سال دادستان محل وقوع اموال غیرمنقول اقدام به فروش این اموال خواهد کرد و قیمت را به این اشخاص می دهد.البته این اشخاص بعداً نیز نمی‌توانند در ایران مال غیرمنقولی بخرند.

۴-خدمت سربازی خود را چنانچه مرد هستند انجام داده باشند.

علاوه بر این چهار مورد بر اساس تبصره الف ماده ۹۸۸ قانون مدنی شخصی که ترک تابعیت می کند باید در ظرف سه ماه از تاریخ صدور سند ترک تابعیت ،خاک ایران را ترک کند وگرنه مقامات مربوطه اقدام به اخراج او از ایران خواهند کرد.

اشخاصی که مطابق ماده ۹۸۸ قانون مدنی ایران اقدام به ترک تابعیت نکرده باشند و تابعیت خارجی کسب کرده باشند بر اساس ماده ۹۸۹ قانون مدنی،همچنان تبعه ایران محسوب می شوند در واقع هر تبعه ایرانی که بخواهد تابعیت کشور دیگری را بدست آورد ابتدا باید تابعیت ایرانی خود را ترک کرده باشد در غیر این صورت،تابعیت خارجی آنها توسط دولت ایران به رسمیت شناخته نمی‌شود بنابراین چنین اشخاصی از نظر بین‌المللی دارای تابعیت مضاعف می شوند همچنین تمامی اموال غیرمنقول این اشخاص در ایران توسط دادستان محل به فروش می رسد و قیمت فروش این اموال به این اشخاص داده می شود و دیگر حق خرید اموال غیرمنقول را در ایران ندارند.همچنین از پاره ای حقوق مانند وزارت،نمایندگی مجلس،مشاغل دولتی و....محروم می شوند.

البته تبصره ماده ۹۸۹ مقرر کرده که ممکن است هیأت وزراء به پیشنهاد وزارت امور خارجه اجازه دهد تا تابعیت خارجی عده ای از این اشخاص به رسمیت شناخته شود.

• قانون شهروندی ایران

• سلجوقی،محمود. بایسته های حقوق بین‌الملل خصوصی. تهران:انتشارت میزان. ۱۳۸۷